ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

నాన్న ... ఒక అద్భుతం

 

ఓ కుర్రాడు 👲

కోపంతో ఇల్లు వదిలి వచ్చేశాడు😤

ఎంత కోపంతో వచ్చాడంటే.. 

తను చూసుకోలేదు 

తన కాళ్లకు వాళ్ల నాన్న బూట్లు

వేసుకు వచ్చేశాడని.👞👞 


కొడుక్కి ఒక మోటార్ సైకిల్

కొనలేని వాడు కొడుకు ఇంజనీర్

కావాలని కలలు కనడం ఎందుకో..

అంటూ తండ్రిని తిట్టుకుంటూ మరీ ఇంటినుండి బయటికి వచ్చేశాడు.😁


చాలా పెద్దవాడినయ్యాక గాని ఇంటికి తిరిగి వెళ్ళను అని నిశ్చయించుకున్నాడు. 😒


ఇంటి నుండి వచ్చేప్పుడు 

కోపం కొద్దీ… ఎప్పుడూ

ముట్టుకోనివ్వని వాళ్ల నాన్న పర్సు

కొట్టుకోచ్చేశాడు 😉

అమ్మకి కూడా తెలియకుండా 

రాసే లెక్కలన్నీ దాంట్లోనే

 ఉంటాయని వాడి నమ్మకం.s👲


నడుస్తుంటే బూట్లలో ఏదో తగులుతోంది . 

కరుస్తూ ఉన్నట్టు ఉంది . 

బూటు లోపల సాఫ్ట్ గా లేదు .

మడమ నొప్పెడుతోంది .😣

అయినా అతని కోపం దానిని లెక్కచెయ్యనివ్వలేదు . 

లోపల తడి తడి గా అనిపించింది .

కాలు ఎత్తి చూశాడు....

బూటు అడుగున చిన్న కన్నం..👞

కుంటుతూనే బస్ స్టాండ్ వచ్చాడు

ఎటైనా వెళ్లిపోదామని..!! v🚶


విచారణ లో వాకబు చేస్తే

తెలిసింది గంట దాకా బస్ ఏదీ లేదని 🚌


సరే ఏంచేస్తాం. అప్పటి దాకా …

 నాన్న పర్సు లో ఏంఉందో చూద్దామని 

పర్సు తెరిచాడు ఈ కుర్రాడు .


ఆఫీసు లో 40,000 అప్పు తీసుకున్న లోన్ రశీదు 📄

కొడుకు కోసం కొన్న లాప్ టాప్ బిల్లు📃

అఫీసుకు వచ్చేటప్పుడు శుభ్రమైన బూట్లుతో రమ్మని మేనేజర్ ఇచ్చిన మెమో📜

పాత స్కూటర్ తెండి – కొత్త మోటార్ సైకిల్ తో వెళ్ళండి . గొప్ప ఎక్చేంజ్ మేలా అని రాసి ఉన్న కరపత్రం..📑

ఇవి కనబడ్డాయి కుర్రాడికి తండ్రి పర్సులో…p


వాటిని చూసాక ఈ కుర్రాడి కళ్ళు చెమర్చాయ్


వెంటనే ఇంటికి పరుగు పెట్టాడు .

 సోల్ లేని ఆ బూట్లు ఈసారి నొప్పి కలిగించలేదు . 

ఇళ్లంతా వెతికాడు, కానీ ఇంట్లో

 నాన్న లేడు. స్కూటరూ లేదు .

 అతడికి తెలిసిపోయింది.....

నాన్న తన స్కూటర్ తీసుకొని

 ఎక్స్చేంజ్ మేలా కు వెళ్లాడని..

అతి ప్రేమగా చూసుకుంటున్న 

తన స్కూటర్ ను అక్కడిచ్చి..

తన కోసం బైక్ తేడానికే ఖచ్చితంగా వెళ్లాడని…


ఆ కుర్రాడి కళ్ళు చెమరుస్తున్నాయి.


పరుగు పరుగున ఎక్స్చేంజ్ ఆఫర్ ఇస్తున్న చోటికి వెళ్ళాడు . 🏃


వాళ్ల నాన్న అక్కడే ఉన్నాడు,

 ఎక్స్చేంజ్ షాపు కుర్రాడితో బేరం ఆడుతున్నాడు. 

ప్రస్తుతం యూత్ కి బాగా ఇష్టమైన

 మోడల్ బైక్ ఏదో చూపించు..

దాని మీద నా కొడుకు హీరో లా

 ఉండాలి అని చెబుతున్నాడు..


వెనకాలే నిల్చుని తండ్రి మాటలు వింటూ ఏడుస్తున్న ఆ కొడుకు కన్నీరు తండ్రి భుజాల మీద పడసాగింది. 

అప్పుడు తండ్రి వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. 


అప్పుడు ఆ అబ్బాయి నాన్నని కౌగిలించుకొని

”వద్దు నాన్నా ! వద్దు నాన్నా !

నాకు మోటార్ సైకిల్ వద్దు నాన్నా.."

అంటూ ఏడవసాగాడు !


ఇంటికి వెళుతూ వెళుతూ… 

తండ్రి కోసం కోఠిలో కొత్త షూస్ కొని తీసుకువెళ్ళారు 

ఆ తండ్రీకొడుకులిద్దరూ….!👬


మీకోసం 

తన జీతాన్నే కాదు...

జీవితాన్నీ దారపోసి....

సర్వస్వాన్నీ సమర్పించిన

ఆయన 

త్యాగాన్ని గుర్తించండి !🙏

బంధాన్ని గౌరవించండి !!🙏

మనసారా ప్రేమించండి !!!🙏

కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

గ్రంథాలయ శాస్త్ర పితామహుడు ..

గ్రంథాలయ శాస్త్ర పితామహుడు శ్రీ ఎస్.ఆర్ రంగనాథన్ గారి జయంతి ఈరోజు ఆసందర్భంగా వారికి నివాళులు అర్పిస్తూ.... జననం 12 ఆగష్టు 1892 మరణం 27 సెప్టెంబరు1972 గ్రంథాలయ శాస్త్ర అభివృద్ధికి, గ్రంథాలయాల అభివృద్ధికి నిరంతరం కృషి చేసిన గణిత శాస్త్రవేత్త షియాలి రామామృత రంగనాథన్ గారు ఆగస్టు 12వ తేదిన 1892 తమిళనాడులోని తంజావూరు జిల్లాలోని షియాలీ అనే గ్రామంలో జన్మించారు. దాదాపు రోజుకు 10–15 గంటలకు పైగా పనిచేస్తూ, వారానికి ఒక్క రోజైనా సెలవు తీసుకోకుండా నిరంతరాయంగా రంగనాథన్ గ్రంథపాలక వృత్తే దైవంగా, పనే జీవితంగా గడిపిన నిర్మలకర్మయోగి. ఆధునిక వైజ్ఞానిక సాంకేతిక రంగాలలో పెను మార్పులు చోటుచేసుకున్న ఈసమయంలో కూడా గ్రంథాలయాల ప్రాముఖ్యత ఎంతగానో ఉంటుందని ఆనాడే గుర్తించి, గ్రంథాలయాలకు ఒక శాస్త్రాన్ని ప్రవేశపెట్టి, ప్రజలకు విజ్ఞానాన్ని పంచే ప్రజా విశ్వవిద్యాలయాల అని పిలువబడే పౌర గ్రంథాలయాలుకు రూపకల్పన చేశారు. నేడు ఈ ప్రజా విశ్వవిద్యాలయాలకు ప్రజల నుండి ఆదరణ ఉందంటే అది రంగనాథన్ చేసిన కృషి వల్లనే అన్నది నగ్న సత్యం. 1924 సంవత్సరంలో మద్రాస్ విశ్వవిద్యాలయం గ్రంథపాలకునిగా ఆయన నియమితులయ్యారు.. కొద్ది కాలం పాటు ఇంగ్లాండ్ పర్

ఆత్మవిశ్వాసం ఎలా వస్తుందంటే

  ఆత్మవిశ్వాసం అంటే నాలో నాకు నమ్మకం కలిగించిన సన్నివేశాలు మూడో నాలుగో ఉన్నాయి నాకు జ్ఞాపకం ఉన్నవి. చెప్పేను కదా మాఇంట్లో ఎదురుపడి మాట్లాడుకోడం తక్కువే అని. నువ్వు ఆడపిల్లవి ఇలా ఉండాలి, ఇలా చెయ్యి, అలా చెయ్యకూడదు అంటూ ఎప్పుడూ ఏ ఆంక్షలూ లేవు. నీతిపాఠాలు అసలే లేవు. హైస్కూలు రోజుల్లో పరీక్షఫీజు కట్టడానికి నాన్నగారు విద్యార్థులని స్కూలు ఆపీసుకి తీసుకెళ్లేరు. ఆ తరవాత నాకు డబ్బు ఇచ్చి, “వెళ్లి ఫీజు కట్టి రా,” అన్నారు. నాకు కోపం వచ్చింది. “వాళ్ళతో వెళ్లేరు కదా, నాతో ఎందుకు రారూ?” అని అడిగేను. “వాళ్ళకి చేతకాదు. నువ్వు చేసుకోగలవు,” అన్నారాయన. ఇది నాకు మొదటిపాఠం నాగురించి నాకు నేను ఆలోచించుకునే విషయంలో. అలాగే మాఅమ్మ కూడా. ఒకసారి ఎవరో, “అమ్మాయిని శ్రద్ధగా చదువుకోమని చెప్పండి,” అంటే, అమ్మ, “నేను చెప్పఖ్ఖర్లేదు. దానికి తెలీదేమిటి,” అనడం విన్నాను. నా యూనివర్సిటీ చదువు అయిపోయేక, నేను విజయనగరం విమెన్స్ కాలేజీలో లైబ్రేరియన్ గా ఒక సంవత్సరం పని చేసేను. అక్కడ ఇద్దరు లెక్చరర్లు, రేణుక, సీతారామమ్మ, నేనూ మంచి స్నేహితులం అయిపోయేం. ముగ్గురం కలిసి మెలిసి తిరుగుతూండేవాళ్ళం. ఒకసారి రేణుకకి భువనేశ్వరంలో ఇంటర్వ్యూ

ఏం చేస్తున్నావమ్మా అక్కడ?

 " ఏం చేస్తున్నావమ్మా అక్కడ? మట్టిలో ఆడుతున్నావా? " అడిగేను మా పదేళ్ళ పాపను. " లేదమ్మా. కాలి మీద చీమ కుడుతుంది తీసి పారేస్తున్నాను" " అయ్యయ్యో. చీమ కుడుతుంటే అంత సున్నితంగా తీస్తే వస్తుందా తల్లీ ? నలిపి పారేయాలి గాని ఏదీ ఇలా రా " అన్నాను " వచ్చేసిందిలే అమ్మా. నలిపి పారేస్తే పాపం చీమ చచ్చిపోదూ? జీవహింస చేయడం మహా పాపమట కదా? " కళ్ళు చక్రాల్లా త్రిప్పుతూ అంది. "ఎవరు చేప్పేరమ్మా నీకు? " కుతూహలంగా ప్రశ్నించేను. "ఈవేళ మా టీచర్ అహింసా పరమో ధర్మః అనే పాఠం చెప్పేరు. దేన్నీ హింసించకుండా ఉండడమే అన్ని ధర్మాలలోకీ గొప్పదట. అదే మానవ ధర్మం కూడానట. చూడమ్మా. కుట్టడం చీమ లక్షణం. అది చచ్చిపోయేటప్పుడు కూడా తన లక్షణాన్ని విడిచిపెట్టడంలేదు.అలాంటప్పుడు మనం మన ధర్మాన్ని ఎందుకు విడిచిపెట్టాలి? దాన్ని హింసించక పోవడమే మన ధర్మం" అంది ఓ ఉపదేశకురాలిలా. " చిన్నదానివైనా ఎంత చక్కగా చెప్పెవమ్మా. అలవాటు ప్రకారం స్కూల్ లో చెప్పిన పాఠం నీ మనసులో ఎంతగా హత్తుకుపోయిందో. పెద్దవాళ్ళ మైనా మేము అంతగా పట్టించుకోలేదు. ఏడీ? మీ అన్నయ్య ఏడీ? ఆ రౌడీ వెధవను ఇలా రమ్మను. వాడి