ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

మానవాళికి వస్త్రాన్ని అందించిన నాగరికత - చేనేత

 

మానవాళికి వస్త్రాన్ని అందించిన నాగరికత

ఆరు గజాల చీర నేసి అగ్గిపెట్టెలో అమర్చిన ఘనత

వస్త్ర వైవిధ్యానికి, ఒడుపెరిగిన శ్రామికశక్తికి మమేకత

వస్త్ర వైభవానికి, నేతన్నల గౌరవానికి ప్రత్యేకత


చేతివృత్తులన్నింటికీ సంఘటితంగా నిలిచిన సంచిత

సృజనాత్మక హస్త కళానైపుణ్యానికి సమ్మోహన భరిత

నేతన్నల ప్రతిభని ప్రపంచానికి పరిచయం చేసిన చరిత

భారత సంస్కృతీ సంప్రదాయాలకి నిలువెత్తు సమసరిత


నరాల్ని నూలుపోగులుగా మార్చుకుని

రక్తాన్ని రంగులుగా అద్దకం అద్దుకుని

గుండెని పిండి కందెనగా పోసి

అంగాంగాన్ని ఆసు రథాన్ని తిప్పే ఆయుధాలుగా చేసి

మగ్గమనే అస్త్రంతో వస్త్రాన్ని నేసిన నేతన్న!

చేయూత కరువాయే నేడు నీకు చేనేతన్న!


రంగురంగుల చీరలు నేసే నేతన్న!

రంగెలిసిన జీవితం నీదాయే నేతన్న!

పట్టు వస్త్రాలుని పదిలంగా అల్లిన నేతన్న!

పట్టెడన్నం పూటకింత పుట్టదాయే నేతన్న!

రెక్కాడితేగాని డొక్కాడని బతుకు నీదన్నా

మక్కలు ముక్కలు చేసినా మెతుకు నీకు లేదన్నా!


కష్టాల కన్నీళ్ళ కలబోతతో

కడుపు నింపని మగ్గాన్ని చేతపట్టి

నిరంతర శ్రమతో

బతుకుదెరువు భ్రమై

చక్రబందంలో చిక్కుకున్న ఓ చేనేతన్నా!

రెడీమేడ్ దుస్తులతో 

నీ కడుపు కొడుతుంటే అర్ధాకలితో అలమటిస్తున్నావా నేతన్నా!


కీళ్ల నొప్పులు

వెన్ను నొప్పులతో

వెన్నూ దన్నూ లేని జీవితం నీదన్నా!

కంటిచూపు సమస్యలతో

నీ ఇంటిని కాపు కాయలేని దైన్య జీవనం నీదన్నా!

నరాల బలహీనతలతో, గుండె జబ్బులతో

వైద్యం అందుకోలేక

కుటుంబాన్ని ఆదుకోలేక నరకయాతన అనుభవిస్తున్నావన్నా!


నేసిన వస్త్రాలకి ధర లేదాయే నేతన్న

చేసిన అప్పుల ధార ఆగదాయే నేతన్న

నూలు లేక పని ఆగిపోయాక

ఇంటి అద్దెకి సొమ్ములేక

తినడానికి తిండిలేక

పిల్లల్ని పోషించలేక

జరీ చీరల్ని నేసిన నీకే ఏ దారి లేక

తనువు చాలించడమే అనువుగా చేసుకుంటున్నావా నేతన్న!


నమ్ముకున్న చేనేత వృత్తికి ఆదరణ కరువై

ధనీల వద్ద చేనేత జీతగాడిగా మారావన్నా!

అమ్ముకున్న వస్త్రాలకి ధరలేక బతుకు భారమై

పవర్ లూముల్లో రోజుకూలీ అవతారమెత్తావన్నా!

కమ్ముకున్న మబ్బుల్లో నీ ప్రతిభ చీకటై

చేనేత మిల్లులో నిర్బంధ కార్మికుడిగా చేరావన్నా!


బలైపోతున్నాయి

మీ బతుకులు కబలిపోతున్నాయి

ఈ నేతల పాలనలో

'ఛీ'నేతల పరిపాలనలో

'చేనేత' బతుకులు ఛిద్రమైపోతున్నాయి


నేతలు ఎందరు మారినా

మీ చేనేత రాతలు ఎందుకు మారడం లేదన్నా!

నేసే చేతులే నేతగా మారితే

మీ బతుకులు ఎందుకు మారవన్నా!


సిరిసిల్ల సింగార చీరలు

గొల్లభామ గోరంచు చీరలు

గద్వాల్ పట్టు పంచెలు

పోచంపల్లి పోగు చీరలు

కొత్తపల్లి టవళ్ళు

రాజోలీ రగ్గులు

వరంగల్ డర్రీలు

వెంకటగిరి చేనేత వెలుగులు

ధర్మవరం ధరల చీరలు

మీ చేతి నుండి జాలువారిన చేనేత కళాఖండాలే చేనేతన్న!

మీ వస్త్ర కళానైపుణ్యం దేశాలు ఖండాలు దాటాయన్నా!

మీ బతుకులు మాత్రం ఖండఖండాలు అయిపోయాయన్నా!


నేడు జాతీయ_చేనేత_దినోత్సవం


NationalHandloomDay

SupportHandloom

SupportWeavers

చేనేత వస్త్రాలు మన సంస్కృతికి పట్టుకొమ్మలు.....

చేనేత వస్త్రాలు ధరించడంవల్ల.... చేనేత కారులకి ఉపాధిని కల్పించిన వాళ్ళమవుతాం.

కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

గ్రంథాలయ శాస్త్ర పితామహుడు ..

గ్రంథాలయ శాస్త్ర పితామహుడు శ్రీ ఎస్.ఆర్ రంగనాథన్ గారి జయంతి ఈరోజు ఆసందర్భంగా వారికి నివాళులు అర్పిస్తూ.... జననం 12 ఆగష్టు 1892 మరణం 27 సెప్టెంబరు1972 గ్రంథాలయ శాస్త్ర అభివృద్ధికి, గ్రంథాలయాల అభివృద్ధికి నిరంతరం కృషి చేసిన గణిత శాస్త్రవేత్త షియాలి రామామృత రంగనాథన్ గారు ఆగస్టు 12వ తేదిన 1892 తమిళనాడులోని తంజావూరు జిల్లాలోని షియాలీ అనే గ్రామంలో జన్మించారు. దాదాపు రోజుకు 10–15 గంటలకు పైగా పనిచేస్తూ, వారానికి ఒక్క రోజైనా సెలవు తీసుకోకుండా నిరంతరాయంగా రంగనాథన్ గ్రంథపాలక వృత్తే దైవంగా, పనే జీవితంగా గడిపిన నిర్మలకర్మయోగి. ఆధునిక వైజ్ఞానిక సాంకేతిక రంగాలలో పెను మార్పులు చోటుచేసుకున్న ఈసమయంలో కూడా గ్రంథాలయాల ప్రాముఖ్యత ఎంతగానో ఉంటుందని ఆనాడే గుర్తించి, గ్రంథాలయాలకు ఒక శాస్త్రాన్ని ప్రవేశపెట్టి, ప్రజలకు విజ్ఞానాన్ని పంచే ప్రజా విశ్వవిద్యాలయాల అని పిలువబడే పౌర గ్రంథాలయాలుకు రూపకల్పన చేశారు. నేడు ఈ ప్రజా విశ్వవిద్యాలయాలకు ప్రజల నుండి ఆదరణ ఉందంటే అది రంగనాథన్ చేసిన కృషి వల్లనే అన్నది నగ్న సత్యం. 1924 సంవత్సరంలో మద్రాస్ విశ్వవిద్యాలయం గ్రంథపాలకునిగా ఆయన నియమితులయ్యారు.. కొద్ది కాలం పాటు ఇంగ్లాండ్ పర్

ఆత్మవిశ్వాసం ఎలా వస్తుందంటే

  ఆత్మవిశ్వాసం అంటే నాలో నాకు నమ్మకం కలిగించిన సన్నివేశాలు మూడో నాలుగో ఉన్నాయి నాకు జ్ఞాపకం ఉన్నవి. చెప్పేను కదా మాఇంట్లో ఎదురుపడి మాట్లాడుకోడం తక్కువే అని. నువ్వు ఆడపిల్లవి ఇలా ఉండాలి, ఇలా చెయ్యి, అలా చెయ్యకూడదు అంటూ ఎప్పుడూ ఏ ఆంక్షలూ లేవు. నీతిపాఠాలు అసలే లేవు. హైస్కూలు రోజుల్లో పరీక్షఫీజు కట్టడానికి నాన్నగారు విద్యార్థులని స్కూలు ఆపీసుకి తీసుకెళ్లేరు. ఆ తరవాత నాకు డబ్బు ఇచ్చి, “వెళ్లి ఫీజు కట్టి రా,” అన్నారు. నాకు కోపం వచ్చింది. “వాళ్ళతో వెళ్లేరు కదా, నాతో ఎందుకు రారూ?” అని అడిగేను. “వాళ్ళకి చేతకాదు. నువ్వు చేసుకోగలవు,” అన్నారాయన. ఇది నాకు మొదటిపాఠం నాగురించి నాకు నేను ఆలోచించుకునే విషయంలో. అలాగే మాఅమ్మ కూడా. ఒకసారి ఎవరో, “అమ్మాయిని శ్రద్ధగా చదువుకోమని చెప్పండి,” అంటే, అమ్మ, “నేను చెప్పఖ్ఖర్లేదు. దానికి తెలీదేమిటి,” అనడం విన్నాను. నా యూనివర్సిటీ చదువు అయిపోయేక, నేను విజయనగరం విమెన్స్ కాలేజీలో లైబ్రేరియన్ గా ఒక సంవత్సరం పని చేసేను. అక్కడ ఇద్దరు లెక్చరర్లు, రేణుక, సీతారామమ్మ, నేనూ మంచి స్నేహితులం అయిపోయేం. ముగ్గురం కలిసి మెలిసి తిరుగుతూండేవాళ్ళం. ఒకసారి రేణుకకి భువనేశ్వరంలో ఇంటర్వ్యూ

ఏం చేస్తున్నావమ్మా అక్కడ?

 " ఏం చేస్తున్నావమ్మా అక్కడ? మట్టిలో ఆడుతున్నావా? " అడిగేను మా పదేళ్ళ పాపను. " లేదమ్మా. కాలి మీద చీమ కుడుతుంది తీసి పారేస్తున్నాను" " అయ్యయ్యో. చీమ కుడుతుంటే అంత సున్నితంగా తీస్తే వస్తుందా తల్లీ ? నలిపి పారేయాలి గాని ఏదీ ఇలా రా " అన్నాను " వచ్చేసిందిలే అమ్మా. నలిపి పారేస్తే పాపం చీమ చచ్చిపోదూ? జీవహింస చేయడం మహా పాపమట కదా? " కళ్ళు చక్రాల్లా త్రిప్పుతూ అంది. "ఎవరు చేప్పేరమ్మా నీకు? " కుతూహలంగా ప్రశ్నించేను. "ఈవేళ మా టీచర్ అహింసా పరమో ధర్మః అనే పాఠం చెప్పేరు. దేన్నీ హింసించకుండా ఉండడమే అన్ని ధర్మాలలోకీ గొప్పదట. అదే మానవ ధర్మం కూడానట. చూడమ్మా. కుట్టడం చీమ లక్షణం. అది చచ్చిపోయేటప్పుడు కూడా తన లక్షణాన్ని విడిచిపెట్టడంలేదు.అలాంటప్పుడు మనం మన ధర్మాన్ని ఎందుకు విడిచిపెట్టాలి? దాన్ని హింసించక పోవడమే మన ధర్మం" అంది ఓ ఉపదేశకురాలిలా. " చిన్నదానివైనా ఎంత చక్కగా చెప్పెవమ్మా. అలవాటు ప్రకారం స్కూల్ లో చెప్పిన పాఠం నీ మనసులో ఎంతగా హత్తుకుపోయిందో. పెద్దవాళ్ళ మైనా మేము అంతగా పట్టించుకోలేదు. ఏడీ? మీ అన్నయ్య ఏడీ? ఆ రౌడీ వెధవను ఇలా రమ్మను. వాడి